Dostęp do środków spowodował oraz rosnąca świadomość proekologiczna wywarły wpływ na wzrost zainteresowania instalacjami fotowoltaicznymi. W praktyce wiele osób zamierza uczestniczyć w takiej czy innej formie w instalowaniu paneli. Często jednak brak staranności wykonania pociąga za sobą negatywne skutki, ponieważ inwestycja nie zwraca się w założonym okresie kilkudziesięciu lat. Mało tego zdarzenia w trakcie eksploatacji wymagają dalszych nakładów finansowych w tej inwestycji.

Aby nieświadomie nie pogarszać warunków pracy falownika, warto wrócić do lekcji fizyki i bacznie przyjrzeć się sposobowi układania przewodów łączących poszczególne panele. Ma to istotny wpływ na wielkość zagrożenia z jakim przychodzi się zmierzyć falownikowi.

U_L = M_b ∆i/ ∆ t

M_b=µ0 (a*b)/2πc

M_b = sprzężenie wzajemne

U_L = napięcie na wejściu falownika

∆i/∆ t= pochodna prądu po czasie

µ0 = przenikalność magnetyczna środowiska

a, b, c = wymiary pętli

Wniosek: im większe pola „pętli” tym napięcie U_L bardziej niszczące

Przypadek 1, gdzie indukowany poziom przepięć zgodnie ze znanymi wzorami z fizyki jest najwyższy. Jest to sytuacja najbardziej niekorzystna dla pracy falownika.

Przypadek 2 pokazuje poprawny, lecz nie najlepszy sposób.

Przypadek 3 to wykonanie optymalne, czyli najlepsze z możliwych. Powstałe pole powierzchni zamknięte przewodami jest znikomo małe. Dodatkowo warto pamiętać, że przy niewielkich rozmiarach instalacji należy stosować odpowiednie ograniczniki typ 2 przed falownikiem.

Przykładem takiego wnętrzowego ogranicznika jest wykonanie: VAL-MS…DC-PV… w wersji 600V lub 1000V .

W aplikacjach których rozpiętość jest większa, a wystarcza miejscowe podłączenie samego ogranicznika ciekawym rozwiązaniem mogą być kolejne wykonania ograniczników przepięć z rodziny VAL-MB.., które oferują rozwiązania zdolne do odprowadzania znacznych prądów piorunowych.