Energia wiatru to siła, którą od zarania dziejów do swych potrzeb zaprzęgał człowiek. Tak jak przed wiekami służyła do napędzania statków czy przetwarzania płodów rolnych jakim było ziarno. Tak samo i dziś stanowi niewyczerpalne źródło tak cennej energii. Rozwój technologiczny pozwolił na lepsze wykorzystanie tego jakże efemerycznego czynnika roboczego.

Ustalenia z Kioto dotyczące zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych przekładają się na duże zainteresowanie budową farm wiatrowych i fotowoltaicznych. Taki stan rzeczy ze strony, nie bójmy się tego słowa, lobby proekologicznego jest godny pochwały.

Czy energetyka wiatrowa to remedium na globalny problem cieplarniany i energetyczny zarazem? Czy podlewanie wszystkiego ekologicznym sosem jest słuszne?

W tym przypadku od zawsze ścierają się ze sobą dwie frakcje. Z jednej strony ekolodzy, którzy chwalą tego typu rozwiązania i ludzi odpowiedzialnych za funkcjonowanie systemów elektroenergetyczny. Druga grupa nie jest zwolennikiem energetyki wiatrowej.

Jakie są największe wyzwania w obszarze wytwarzania energii elektrycznej z wiatru?

1. Mało kto z tak zwanej opinii publicznej wie, że każda jednostka wytwórcza wymaga bilansowania mocy zainstalowanych turbin przez elektrownie zawodowe. Tym samym popadamy w błędne koło. Chcąc być ekologiczni działamy na niekorzyść środowiska.
2. Kolejny czynnik to kapryśność czynnika roboczego jaki stanowi wiatr, która to przekłada się bezpośrednio na zmiany obciążeń oraz wprowadzanie do systemu groźnych fluktuacji napięcia oraz częstotliwości. W przypadku silnych porywów wiatru może dojść do wypadania całych zespołów wytwórczych z krajowego systemu elektroenergetycznego, co 4 listopada 2006 roku doprowadziło do dużego blackoutu w Europie. Resuscytacja systemu zajęła kilka dni i pociągnęła ogromne straty.

Konkluzja nasuwa się jedna: umiar i rozwaga w każdej dziedzinie to podstawa. A jaka jest wasza opinia na ten temat?  Za która z opcji się opowiadacie? Podzielcie się z nami swoimi opiniami.