Część 1 – z czego składa się funkcja bezpieczeństwa?

Częścią procesu redukcji ryzyka jest określenie funkcji bezpieczeństwa maszyny (np. zatrzymania awaryjnego, mutingu), które mają być realizowane przez związane z bezpieczeństwem elementy systemu sterowania SRP/CS. Taka kombinacja związanych z bezpieczeństwem elementów systemu sterowania realizujących typową funkcję bezpieczeństwa składa się z:

wejść (np. wyłączniki zatrzymania awaryjnego, sterowanie oburęczne)
jednostek logicznych/przetwarzających (np. przekaźniki bezpieczeństwa, sterowniki bezpieczeństwa)
wyjść / elementów sterowania mocą (np. styczniki, zawory)

Przykład kombinacji związanych z bezpieczeństwem elementów systemu sterowania

Na podstawie grafu ryzyka dla każdej funkcji bezpieczeństwa należy wyznaczyć wymagany poziom zapewnienia bezpieczeństwa Pl: a, b, c, d lub e. Wynika on z oceny ryzyka i odnosi się do poziomu zmniejszenia ryzyka, które ma być zrealizowane przez SRP/CS. Im bardziej zmniejszane jest ryzyko, tym wyższy musi być poziom PLr.

Graf do określania wymaganego PLr dla funkcji bezpieczeństwa wg EN ISO 13849-1:2015

Objaśnienia:

Start – punkt początkowy do wyznaczenia udziału funkcji bezpieczeństwa w zmniejszaniu ryzyka
Niskie ryzyko – mały udział w zmniejszaniu ryzyka
Wysokie ryzyko – duży udział w zmniejszaniu ryzyka
PLr – wymagany poziom zapewnienia bezpieczeństwa

Parametry ryzyka:

S – Ciężkość urazów
- S1 – Lekkie (zwykle odwracalne) urazy
- S2 – Ciężkie (zwykle nieodwracalne urazy lub śmierć)
F – Częstość narażenia i/lub czas jego trwania
- F1 – Rzadkie, do mniej częstych, i/lub krótki czas narażenia
- F2 – Częste, do ciągłych, i/lub długi czas narażenia
P Możliwość uniknięcia zagrożenia lub ograniczenia szkody
- P1 Możliwe w określonych warunkach
- P2 Prawie niemożliwe